ρείπιος

και ρέπιος, -α, -ο, Ν

1. αυτός που βρίσκεται σε κατάσταση ερειπίου

2. το ουδ. ως ουσ. το ρείπιο ή ρέπιο

το ερείπιο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ερείπιος με σίγηση τού αρκτικού ε-].